شهید مالکی پوراصفهانی-محمدجواد

دانشجوی مهندسی فیزیک دانشگاه اصفهان

زندگینامه:
شهید محمد جواد مالکی پور در تاریخ اول فروردین ماه ۱۳۳۶ در شهر اصفهان دیده به جهان گشود. وی نوه ی دختری مرحوم آیت الله حاج شیخ اسدالله فهامی است. او از همان دوران کودکی علاقه ی خاصی به شرکت در مجالس و محافل مذهبی داشت و با شروع مبارزات، او نیز به جمع مردم قهرمان پیوست و در عین حال خدمت سربازیش را انجام داد. و همواره سعی در آگاه نمودن سربازان از ظلم و ستم حکومت ستمشاهی داشت. بعد از پیروزی انقلاب درسش را ادامه داد و در دانشگاه اصفهان در رشته ی فیزیک پذیرفته شد و در دانشگاه نیز با فعالیت گروهک ها روبرو شد که در این رابطه تلاش بسیاری از خود نشان داد و با دلیل و منطق با آنها برخورد کرد. 
با تعطیلی دانشگاه و شروع انقلاب فرهنگی به سپاه پاسداران پیوست و در ابتدا به عنوان مربی آموزش نظامی بسیجیان مشغول به خدمت شد، بعدها سعی زیادی در تشکیل توپخانه سپاه داشت و در هنگام شهادت مسئولیت معاونت ستاد توپخانه قرارگاه کربلا را برعهده داشت. وی در هفتم اردیبهشت ماه ۱۳۶۳ در کربلای خوزستان به فیض عظمای شهادت نایل آمد.

محسن خندان:
این حقیر از قبل از انقلاب باشهید مالکی پور اشنایی کامل داشتم. ایشان
قبل ازانقلاب افسر وظیفه و از مقلدین و مروجین امام راحل بود
درآنزمان فعالیت علیه رژیم منحوس پهلوی را آغاز کرد
عصرهای ۵ شنبه فعالین سیاسی از جمله شهید خرازی را و دیگر شهدا را را اموزش نظامی بصورت پنهانی و محرمانه میداد
پس از پیروی انقلاب فرمانده بسیج منطقه دو اصفهان شد و دراغاز جنگ دراعزام نیرو به جبهه های حق علیه باطل بسیار موفق عمل کرد
دراموزش نظامی بسیجیان هم بسیار موفق بود
ایشان دانشجوی رشته فیزیک دردانشگاه اصفهان بود
درنظم و انظباط بسیار جدی وکوشا بودند
علاقه عجیب به قران و نهج البلاغه داشتند بسیار متدین و مردم دار و مردمی بودند
ایشان نوه آیت الله فهامی از شخصیتهای علمی اول انقلاب بودند
باشهید غازی درمیدان فوتبال آشنا شدند و توسط شهید غازی به توپخانه ۶۱ محرم ان موقع دعوت شدند ومشغول خدمت شد
بسیار خوش اخلاق ودوست داشتنی ویک بسیجی واقعی با اخلاق صادق وراستگو بود
جواد مالکی پور خیلی خوش برخورد مودب با اخلاق صادق و با فکر بود
دارای اندیشه بود مقلد امام بود اما با دلیل و منطق از امام تبعیت میکرد
بسیار صادق وراستگو بود
خیلی نسبت به بیت المال حساس بود
به نیروهای بسیجی ومخصوصا زیردست مهربان وحساس بود
خوش اخلاق و با مرام و با گذشت وخنده رو بودند و درهمه حال یک تبسمی برلبهایشان بود