نام پدر: تقی
تاریخ تولد: 8-7-1347 شمسی
محل تولد: همدان
محل تولد: همدان
بسیجی-مجرد
دیدبان
تاریخ شهادت : 4-1-1364 شمسی
محل شهادت : مریوان
گلزارشهدا:باغ بهشت
تاریخ شهادت : 4-1-1364 شمسی
محل شهادت : مریوان
گلزارشهدا:باغ بهشت
قطعه:100 ردیف:2 شماره مزار:37
همدان
شهید مجید بادامی هشتم مهر ماه سال 1347 در شهرستان همدان و در خانواده ای مذهبی و انقلابی به دنیا آمد. سال 1354 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را تا مقطع اول متوسطه ادامه داد.
در سال های انقلاب کودکی بیش نبود اما در کنار دیگر دانش آموزان در فعالیت های انقلابی شرکت کرد و در راه پیروزی انقلاب گام برداشت.
در سال های دفاع مقدس دانش آموز بود اما بنا بر تکلیف شرعی و اعتقاد قلبی با عضویت در بسیج روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در عملیات های متعدد شرکت کرد و همراه با دیگر رزمندگان حماسه ها آفرید.
سرانجام در چهارم فروردین ماه سال 1364 در منطقه عملیاتی مریوان به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. پیکرش مدت ها در جبهه باقی ماند تا اینکه با تلاش جستجوگران نور در اول فروردین ماه سال 1367 به آغوش خانواده بازگشت و در جوار یاران شهیدش در گلزار شهدای باغ بهشت همدان به خاک سپرده شد.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: عزیزان آن هنگام که میهن و کشور اسلامى مورد هجوم کفار واقع شود دیگر فرزند ارزشى ندارد دیگر زندگى بو ندارد دیگر پدر بو ندارد و لذا همه باید ایثار کنیم. فرزندان و جوانان و پیران به‌جبهه ها بشتابید و حتى زنان، پشت جبهه را تقویت کنید پس اولین سخنم این است که جلو جوانان غیورى را که به خاطر رضاى خدا و دفاع از کشور مى خواهند عازم جبهه شوند نگیرند. دوم آنکه هیچگاه هیچگاه هیچگاه حتى در بزرگترین سختیها امام را تنها نگذارید و به امام خداى نکرده بد نگویید.
همین امام بود که ما را از فساد از تباهى از خود فروختن و ... نجات داد و باید تا آخرین قطرات خون این شعار را عمل کنیم که ما اهل کوفه نیستیم امام تنها بماند مگر امت بمیرد امام تنها بماند .
در سال های انقلاب کودکی بیش نبود اما در کنار دیگر دانش آموزان در فعالیت های انقلابی شرکت کرد و در راه پیروزی انقلاب گام برداشت.
در سال های دفاع مقدس دانش آموز بود اما بنا بر تکلیف شرعی و اعتقاد قلبی با عضویت در بسیج روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در عملیات های متعدد شرکت کرد و همراه با دیگر رزمندگان حماسه ها آفرید.
سرانجام در چهارم فروردین ماه سال 1364 در منطقه عملیاتی مریوان به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. پیکرش مدت ها در جبهه باقی ماند تا اینکه با تلاش جستجوگران نور در اول فروردین ماه سال 1367 به آغوش خانواده بازگشت و در جوار یاران شهیدش در گلزار شهدای باغ بهشت همدان به خاک سپرده شد.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: عزیزان آن هنگام که میهن و کشور اسلامى مورد هجوم کفار واقع شود دیگر فرزند ارزشى ندارد دیگر زندگى بو ندارد دیگر پدر بو ندارد و لذا همه باید ایثار کنیم. فرزندان و جوانان و پیران به‌جبهه ها بشتابید و حتى زنان، پشت جبهه را تقویت کنید پس اولین سخنم این است که جلو جوانان غیورى را که به خاطر رضاى خدا و دفاع از کشور مى خواهند عازم جبهه شوند نگیرند. دوم آنکه هیچگاه هیچگاه هیچگاه حتى در بزرگترین سختیها امام را تنها نگذارید و به امام خداى نکرده بد نگویید.
همین امام بود که ما را از فساد از تباهى از خود فروختن و ... نجات داد و باید تا آخرین قطرات خون این شعار را عمل کنیم که ما اهل کوفه نیستیم امام تنها بماند مگر امت بمیرد امام تنها بماند .
