دیدبان شهید شیخ‌محمود غفاری هم یکی از این روحانیون شجاع و باصفا بود. نام‌خانوادگی اصلی‌اش «قره‌گوزلو» بود که به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش علیه حکومت شاهنشاهی مجبور شده بود تغییر نام دهد. یک روحانی ساده که پس از پیروزی انقلاب و با شروع جنگ تحمیلی سلاح بر دست گرفت و جزو اولین نفرات خود را برای حمایت از نظام اسلامی به کردستان رساند.
مهدی مرندی از همرزمان شهید غفاری در کتاب خاطراتش به نام «حکایت سال‌های بارانی» پیرامون این شهید بزرگوار می‌آورد: «… استفاده از توپخانه با وجود یک دیده‌بان، خوب میسر می‌شد. در آن روزها حاج‌محمود غفاری برای توپخانه ما یک دیده‌بان توانا بود. او اولین روحانی بود که در روزهای اول جنگ می‌دیدم. حضور او با لباس نظامی، آن هم در کار مهم و خطرناک دیده‌بانی، برای ما مهم بود. هیچ وقت لذت نمازهایی را که پشت سر او خواندم فراموش نمی‌کنم.»
ابراهیم شفیعی از فرماندهان عملیات بازی‌دراز درباره شیخ‌محمود غفاری می‌گوید: «شیخ‌محمود روحانی بود. او لباس روحانیت را در آورده بود و لباس کامل رزم پوشیده بود. شیخ محمود همیشه به بچه‌های پاسدار می‌گفت: من پا به پای شما تا شهادت هستم و واقعاً هم همینطور بود. ایشان مشوق خیلی خوبی برای ادامه عملیات بازی‌دراز بود. نحوه شهادتش را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم.
یک روز جلوی در سنگر نشسته بود و حاج‌محمود داخل داشت نماز می‌خواند. نماز خواندش خیلی طولانی شده بود. پشت سر هم قامت می‌بست و نماز می‌خواند، دیگه حوصله‌ام سر رفته بود. بهش اعتراض کردم که چرا اینقدر نماز می‌خواند. در همین حین بود که صدای اصابت خمپاره در کنار سنگر مرا از جای خودم به طرف دیگر پرتاب کرد. تا به خودم آمدم، دویدم طرف سنگر. دیدم حاج‌محمود همانطوری که در سجده است به شهادت رسیده است.»
