شهید کابلی-حسین فرمانده عملیات گروه توپخانه 63 خاتم الانبیاء صلی الله علیه وآله و سلم

شهید حسین کابلی

نام پدر: محمد

تاریخ تولد : 9-2-1343شمسی

محل تولد: تهران

تاریخ شهادت :29-10-1365شمسی

محل شهادت: شلمچه -کربلای 5

گلزارشهدا:بهشت زهرا(س)

قطعه :26 ردیف74 شماره21

تهران

گزارش عملیاتی1:

گزارش عملیاتی2:

زندگی نامه شهید حاج حسین کابلی

بسم الله الرحمن الرحیم

شهید حاج حسین کابلی فرزند محمد در تاریخ 19 اردیبهشت 1343 در خانواده ی مذهبی پا به عرضه وجود نهاد و در دامان مادری شیر دل و فاطمه گونه پرورش یافت. شهید بزرگوار در اوان کودکی بسیار پر شور و با نشاط و دارای هوش واستعدادی فوق العاده بود. دوران ابتدایی و راهنمایی را سپری کرده بود و در شروع چهاردهمین بهار از زندگیش بود که همزمان شده بود با آغاز مبارزه ملت سلحشورمان بر علیه طاغوت و فرعون زمان و با وجود کمی سن، فعالیت بسیاری بر علیه رژیم رو به زوال طاغوت داشت. در این دوران مبارزه صبحگاهان که از خانه خارج می شد تا پاسی از شب را به تظاهرات و فعالیت می پرداخت.

بعد از پیروزی انقلاب در مسجد محله به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت. دراین هنگامه هنوز دوران تحصیل دبیرستان را به پایان نرسانده بود که شاهد شروع تجاوز بعثی های صهیونیست به میهن اسلامیمان بود. 16 ساله بود که بعد از گذراندن دوره فشرده آموزشی در پادگان امام حسین (ع)، در سال 59 بعنوان بسیجی راهی جبهه های نبرد نور علیه ظلمت شد و در نبرد علیه کفار بعثی لحظه ای آرام نداشت و بهترین دوران جوانی را تا زمان شهادت در جبهه های نبرد بود.

در تاریخ 30/9/61 به عضویت جان بر کفان سپاه پاسداران درآمد و در سال 62 با توجه به استعداد و لیاقت آن شهید عزیز دوره عالی توپخانه را در ارتش جمهوری اسلامی گذراند و بلافاصله عازم منطقه عملیاتی گشت. در تاریخ 22/6/63 به فرماندهی عملیات تیپ63 خاتم الانبیاء (ص) منصوب گشت . وی در اکثر عملیات ها و مناطق جنگی حضوری فعال و مستمر داشت. به خاطر اخلاق خوب و مهربانش برادران بسیج پروانه وار گرد او می گشتند. یکبار که جهت مرخصی به تهران آمده بود هدف ترور و ضربات کارد و چاقوی منافقینقرار گرفت وتا سر حد شهادت پیش رفت آما به خواست خدا و کوری چشم منافقین زنده ماند و به نبرد خود تا لحظه شهادت ادامه داد.

در مصاحبه ای که در بدو ورود به سپاه داشت از وی در مورد مبارزه با منافقین سوال شد چنین اظهار داشت: مبارزه نه بخاطر ترس از مرگ است بلکه بدلیل اینکه خود را مسئول دستاوردهای انقلاب می دانم و اگر از واقعه که امکان دارد اتفاق بیفتد جلوگیری نکنم و قدمی بر ندارم، مسئول خواهم بود. در سال 64 بر اثر لیاقت و فداکاریهایش بهزیارت بیت الله الحرام (خانه خدا) مشرف شد و با خدای خود عهد و میثاقی خالصانه بست که در غیر رضای خدای تعالی قدمی بر ندارد. به نقل از تمامی دوستانش او عاشق امام حسین (ع) بود همیشه زیر لب زمزمه از مرثیه های آن حضرت داشت.

عضو هیئت امنای حسینیه امام منتظر تهران ویلا بود. در ایجاد نمایشگاه حزب الله و شناسائی خانه های تیمی منافقین فعالیت داشت و به همین خاطر بارها مورد هجوم نا جوانمردانه آنان قرار گرفت و سر انجام در عصر روز 29 دی سال 1365 بر اثر ترکش راکت هواپیماهای دشمن صهیونیستی در منطقه عملیاتی شلمچه در کربلا 5 به لقاء الله پیوست.

سن هنگام شهادت:۲۲سال